දසිස් දිනා රුපු රජුන් නසා

ලොව තෙදින් තමා නතු කලෙන් මෙමා

එද එවන් ලොවින් ලද දිනූ දෙයක් වෙද

තවත් එවන් රුපු කැලක් විනා..

සුනිල් එදිරිසිංහ යන්ගේ ඒ මිහිරි කටහඩ සමග ගැඹුරු අර්ථය දැනෙනකොට මට මතක් උනා simon sinek කියපු කතාවක්.

මේ ලෝකයේ සමහර දේ තියනවා අවසන් නොවන. අන්තයක් නැති. මිනිස්සු අන්තයක් ඇති අරමුණු අන්තයක් නැති දේ වලට යෙදෙව්වාම වෙන්නේ ඔය දේ ම තමයි. හැම රටම ග්‍රහණය කරලා කරන ජයග්‍රහණය යුද්ධයේ අවසානය කියල හිතාගෙන ලෝකේ අල්ලන්න යුද්ධ කරාම ඒ ලෝකය ඇල්ලුවම තේරෙනවා දිනපු දෙයක් නැහැ කියල. ඉතුරු වෙන්නේ කරකිරුනු රජෙක්, මහන්සි වුනු ආබාධිත වුනු හේවායෝ හා රජුට වෛර කරන යටත් වැසියන්.

සාර්ථක ව්‍යාපාරයකට අන්තයක් නැහැ. එතන තියෙන්න ඕන දැක්මක් විතරයි. ඒ දැක්මට වැඩ කරන හැම දෙනාම හදවතට එකග ව අනුගත වෙන්න ඕන. එතැනදී සමාජයට වන වැඩදායි වෙනස ගැන ඒ වෙනස කරන ව්‍යාපාරයේ සේවය කරන මිනිස්සු දැනුවත් වෙන්න ඕන. ඒ දේ තමන්ගේ හදවතින් කරන දාට ඒ කරන දෙය / රැකියාව ගැන ආදරයක්, ගෞරවයක් වගේම අභිමානයකුත් ඇති වෙනවා. එවන් දැක්මක් මිනිසුන් වල්මත් කරන්නේ නැහැ. ඇපල් සමාගම හැදුවේ මුල් කාලේ MP3 player එකක්. ඒ කාලේ ඕව තිබුන. හැබැයි පොඩි වෙනසක් මෙයාල කරා. මෙයාල පෙන්නුවා ඒකෙන් ජිවිත වෙනස් වෙන හැටි. ඕක අරන් ගීත අහල සැහැල්ලුවෙන් දුවල සෞඛ්ය සම්පන්නව ඉන්න හැටි. ඒක මිනිස්සුන්ගේ ජිවිතේ ම කොටසක් වෙන හැටි. ඕක කෙනෙක් ට හොද ප්‍රවර්ධන උපායක් කියල පෙනුනත් ඇත්තට ම steve jobs ට උවමනා උනා මිනිස්සු ගේ ජිවන මට්ටම ඉහලට ගේන්න . ඒක ඒ ආයතනයේ දැක්ම උනා. දැන් මේ දැක්මේ අන්තයක් නැහැ. ඒක අදටත් එහෙම ම තමයි. මිනිස්සු ඇපල් phone එකක් ගන්නේ තමන් ගේ තත්ත්වය පෙන්නන්න. ඕක චීනයේ හැදුවත් මිනිස්සුන්ගේ ඔලුවට යන්නේ California වල හදපු design එක.